Awak ingat tak?
Dulu saya rasa dunia saya gelap.
Tapi kepala botak awak la yang dah terangkan dunia saya.
Awak datang tiba-tiba je.
Saya tak rasa awak ni adiwira.
Mana ada adiwira yang berkepala botak dan berperut buncit!
Bila ketika saya susah,
awak yang sanggup susah sama.
Saya tau itu proses mengayat.
Tapi saya tetap masuk jerat.
Pabila satu persatu perkara lampau diceritakan,
awak tetap dengar
dan masih ada dengan saya.
Masa itu saya panjat syukur tinggi-tinggi.
Sampai masa saya pergi jauh dari awak,
awak setia tunggu saya kat sana.
Kita sama-sama cengeng melepas rindu.
Kelakar sangat bila ingat semua tu.
Bila awak ada banyak kerja,
awak selalu beritahu saya.
Cerita perkembangan kerja awak.
Bila saya risau ganggu kerja awak,
awak balas, "I'll never been so busy for you."
Saya... hanya tersenyum
tak tahu nak menjawab apa.
Hari ini hari lahir awak.
Saya nak jadi yang pertama yang bersama dengan awak
ketika malam hari lahir awak.
Malangnya saya tak ada dengan awak.
Saya menangis sorang-sorang kat sini.
Awak ketawa dengan kawan-kawan kat sana.
Tapi awak pujuk saya.
Awak kata awak dah kosongkan satu hari.
Hari itu khas untuk saya seorang.
Apabila saya dah kembali di sisi awak.
Tiada siapa boleh ganggu.
Hanya saya seorang.
Maaf buat awak risau.
Terima kasih kerana selalu ada bersama saya.
Selamat hari lahir, sayang!
No comments:
Post a Comment